Nadat we 2 weken geleden met 1-1 gelijk speelden thuis tegen Viola was de sfeer nogal down. Een gelijkspel tegen de nummer 9 en ook nog eens 3 blessuregevallen erbij! Vorige week waren we zelfs genoodzaakt om de wedstrijd eruit te gooien, omdat we met de beste wil geen 11 fitte speelsters op het formulier konden krijgen. Dan start je het seizoen met 19 speelsters en komt het blessurespook voorbij waardoor je binnen een paar weken geen 11 fitte speelsters meer kan opstellen. Niet te geloven, maar we zitten in de bekende hoek waar de klappen vallen. We hadden nu dus 2 weken de tijd om hieraan te gaan werken. Het gas op de training ging er heel even af en Jonne (verzorgster) maakte overuren waarvoor dank.
Afgelopen zondag moesten we aantreden tegen angstgegner R.P.C.. De uitwedstrijd hadden we verloren en er moest dus wat recht gezet worden. Met hulp van Pien van Korven (rustend Lid) en 2 speelsters van de Vr2 kwamen we toch nog vrij goed beslagen ten ijs. Om 11 uur werd er afgetrapt en er was maar één ding dat telde, winst maakt niet uit hoe. We begonnen goed aan de wedstrijd en iedereen begon lekker scherp wat al snel leidde tot een aantal kansjes, maar het vizier stond nog niet helemaal goed afgesteld. Onze dames hadden een duidelijk overwicht maar vergaten de trekker over te halen. Na dik een half uur spelen lukte het dan uiteindelijk toch. Na een dieptepass ging Filli in haar vijfde versnelling achter de bal aan, ze won het duel puur op inzet en werkte de zelf gecreëerde kans keurig af tot opluchting van iedereen met een zwart-wit voetbal hart. Niet veel later ging Filli nogmaals diep en legde de bal panklaar voor Pien die hier wel raad mee wist, de 2-0 stond op het bord en niet veel later floot de goedleidende scheidsrechter (Jan van der Heijden) voor de rust.
Dat we er nog niet waren was iedereen zich wel van bewust, maar toch lekker zo’n voorsprong.
De 2de helft begon nog aardig van onze zijde, maar al snel vloeide de krachten weg en de ruimtes werden groter en dat is precies wat RPC wil. Lekker combineren door de ruimtes heen en in plaats van de wedstrijd op slot te gooien kregen we het steeds moeilijker. Er moest ook gewisseld worden om alles een beetje heel te houden en de wedstrijd begon nu echt te kantelen. In de 70ste minuut maakte RPC de aansluitingstreffer en hierna werd het niet beter helaas. We werden niet helemaal overlopen, maar het was soms wel billen knijpen. Gelukkig hielden we stand en bleef de 2-1 staan zodat we nog steeds in de race zijn, nog 10 finales te gaan.
Hierbij wil ik wel even Pien bedanken dat ze mee wilde doen en ook nog even de 2-0 maakte, maar ook de Vr2 die 2 speelsters beschikbaar stelde, bedankt Nicole en Iris. Voor wie het nog niet wist, we hebben ook een nieuwe vlagger gevonden! Voorlopig alleen voor onze thuiswedstrijden maar misschien zit er nog wel meer in het vat, dank je wel Frank van Korven.
De komende week gaan we weer hard werken aan het herstel, dus ik verwacht dat Jonne weer overuren moet gaan maken maar dan heb je ook wat. Volgende week spelen we om 16.00 uur (U leest het goed) uit tegen Merlijn. Wederom is er maar één optie en dat is winnen! Ik hoop dat we er weer een paar mogen verwelkomen zodat we beslagen ten ijs kunnen komen.
P.S. nog een verzoek aan het bestuur: de dug-outs zijn te klein aan het worden voor de dames 1! Afgelopen zondag kon niet iedereen meer zitten, paar zwangere, rits geblesseerden en alle ingevlogen hulpdiensten maakten dat we te weinig ruimte hadden (haha), tot zondag.
Gr De Razende Reporter
