RKDSV VR1– Were Di VR1

Op dinsdagavond 25 maart stond er nog een inhaalwedstrijd op het programma. We speelden tegen de nummer voorlaatst Were Di. Het zou een heel andere avond worden dan we hadden verwacht. We speelden thuis, het veld lag er goed bij na een flinke plensbui en we hadden met hulp van rustend lid Pien van Korven en Iris van Nieuwkuijk van dames 2 ook weer eens iemand op de reservebank zitten. Pien stond trouwens meteen in de basis. Onze tegenstander was al om 18.45 uur op de Alsie waar we toch echt pas om 20.00 uur moesten voetballen, was dit een teken aan de wand?? 

Om 20.00 uur werd er afgetrapt onder de goede leiding van Jan van der Heijden, bedankt weer Jan. Meteen na het 1ste fluitsignaal gingen we los. Het leek vanaf minuut 1 een appeltje eitje te worden. Er was maar 1 team dat voetbalde en binnen 15 minuten was het al 3-0 en leek het af te stevenen op een monsterscore, maar niets bleek minder waar. Binnen een mum van tijd kantelde de wedstrijd volledig.  Were Di begon flink aan de deur te rammelen en uit een weergaloze individuele actie van de nummer 14 viel het 1ste tegendoelpunt, maar hier zou het niet bij blijven helaas. Tot de rust bleef de 3-1, maar dit was mede te danken aan goed keeperswerk van Anouk.  

De 2de helft werd een waar spektakel. Onze dames speelden misschien niet super, maar echt slecht was het ook weer niet maar Were Di nam het initiatief volledig over. Ze gooiden er nog een paar tandjes bij en onze dames wankelden. Het was nu alle hens aan dek en helemaal toen na een uur spelen de 3-2 viel. Eerlijk is eerlijk, Were Di was op dat moment gewoon gevaarlijker dan wij. De mouwen gingen omhoog en onder de bezielende leiding van onze aanvoerder werd er geknokt voor elke bal. Het was nu echt erop of eronder en na een fijne steekpass van Suus ronde Filli keurig af en werd het verschil weer 2 en de wedstrijd was gespeeld, of toch niet??? Were Di gaf zich zeker nog niet gewonnen en het kraakte en het piepte aan alle kanten. Met nog een kleine 10 minuten te gaan scoorde Were Di nogmaals en het stond alweer 4-3. Bij ons liepen er een paar bij die nog amper konden lopen maar onder het motto: er moet gewonnen worden hoe dan ook wisten onze dames het tot een goed einde te brengen. De mooiste opmerking was nog van Renée: de coach vroeg 5 minuten voor tijd of het nog ging met haar (blessure aan hoofd en voet) en het antwoord was volmondig ja, maar kan wel zijn dat ik er donderdag op de training dan niet ben hahaha, petje af Renée! 

Dan komen we toch uit bij een eindstand van 4-3 en dat zijn gewoon weer 3 punten. Aanstaande zondag spelen we wederom thuis nu tegen de koploper Brabantia. Eerst gaan we is alle scherven bij elkaar vegen en zien of we er weer 11 fitte speelsters op papier kunnen krijgen. 

Aanstaande zondag om 11.00 uur dus De Wedstrijd van het jaar voor de VR1! Komt allen want we hebben jullie steun keihard nodig! 

Gr De Razende Reporter